താഴിട്ട ഹൃദയം

നിന്റെ മനസ്സിന് രോഗം ബാധിച്ചത് നിന്റെ തെററ് കൊണ്ടല്ല. എന്റെ മനസ്സിന് രോഗം ബാധിക്കാത്തത് എന്റെ കഴിവുകൊണ്ടുമല്ല..

....ലോകത്തിൽ മനുഷ്യന് ബാധിക്കുന്ന രോഗങ്ങളിൽ ഏറ്റവും മാരകമായത്... അവന്റെ ശരീരത്തിന് ബാധിക്കുന്ന രോഗമല്ല, മറിച്ച് അവന്റെ മനസിന് ബാധിക്കുന്ന രോഗമാണ്.. പ്രതിസന്ധികളെയും, വിപത്തുകളെയും അഭിമുഖീകരിക്കുവാനുള്ള മനസ്സിന്റെ 'ശക്തി ക്ഷയ'മാണത് .തന്റെ 

സ്രഷ്ടാവിന്റെ കഴിവിനെ വേണ്ട വിധം മനസ്സിലാക്കാതെ, അല്ലെങ്കിൽ അവനെ മറക്കുന്നതിലൂടെ മാനസികമായ നിലയിൽ വരുന്ന വ്യതിയാനം ആവാം ആ രോഗത്തിലേക്ക് മനുഷ്യനെ നയിക്കുന്നതിൽ പ്രധാനമായ

കാരണം എന്നു തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ?

ഹൃദയങ്ങളെ തന്റെ സ്രഷ്ടാവിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു കൊണ്ട്..ആ മാനസിക ശക്തി കൈവരിക്കാൻ നമുക്ക് പരസ്പരം സഹായിക്കാം. കൈകോർക്കാം...പ്രപഞ്ചനാഥൻ അനുഗ്രഹിക്കട്ടെ...

..... താഴിട്ട ഹൃദയം....

എന്നു നിൻ ഹൃദയം

നീ താഴിട്ടുപൂട്ടി..

ബലിഷ്ഠമാം ചങ്ങലകൾ

 കൊണ്ടു നീ പൂട്ടി...

പ്രതീക്ഷതൻ തിരിവെട്ടം, കടക്കാതിരിക്കുവാൻ,

ഒരു ചെറു കിളിവാതിൽ

 പോലും നീ പൂട്ടി.....

'ദുഃഖ'മാം അന്ധകാരം

 നിറച്ചു നിൻ,

 അകതാരിനുള്ളിൽ

 നീ,നീറി പുകഞ്ഞു ...

ആ, അന്ധകാരത്തിൽ,

തപ്പി തടഞ്ഞു നീ..

വീഴുന്നു വീണ്ടും...

 ഗർത്തങ്ങൾ തോറും....

കൈ നീട്ടി നിന്നെ ..

രക്ഷിച്ചിടുവാൻ..

കൊതിക്കും കരങ്ങൾ

  നീ കണ്ടതില്ല......

കാണുവാൻ കണ്ണുകൾ

  ഉണ്ടെന്നാലും..

നിൻ കണ്ണുകൾകെന്നോ...

 കാഴ്ച്ച നശിച്ചു......

കേൾക്കുവാൻ കാതുകൾ ഉണ്ടെന്നാലും..

നിൻ കാതുകൾ എന്നോ..

 ബധിരമായ് തീർന്നു....

മിണ്ടുവാൻ നാവു,

നിനക്കുണ്ടെന്നാലും..

നിൻ വാക്കുകൾഎന്നോ..

മൂകമായ് തീർന്നു....

നടക്കുവാൻ കാലുകൾ

ഉണ്ടെന്നാലും...

നിൻ കാലുകൾകെന്നോ...

 തളർച്ച ബാധിച്ചു.....

കൈ നീട്ടി നിൽക്കുന്ന,

സ്നേഹിതർ തൻ...

നെഞ്ചിലെ സ്നേഹവും

നീ കണ്ടതില്ല....

വിലങ്ങുകൾ തീർത്തു നിൻ, കരവലയത്തിൽ...

സ്വയം ബന്ധിതയായ് നീ...

ശിക്ഷകൾ തേടി....

'നിരാശ'തൻ വിഷമേറും

 കൈപ്പുനീർ സേവിച്ചു..

 കൊല്ലുകയാണോ നീ..

നിന്നിലെ 'നിന്നെ'?......

'നീ' എന്ന വികാരമെൻ

വേദന മാത്രമോ....

 മാറ്റുവാൻ കഴിയുമോ..

 വേദന റബ്ബേ...

ഹൃദയത്തിൻ കവാടം,

താഴിട്ടു പൂട്ടും 'നിരാശ'

തൻ ചാവി നീ..ദൂരേക്കു കളയൂ....

ഇനി നിൻ ഹൃദയകവാടം,

 തുറക്കുവാൻ...

പ്രതീക്ഷ'തൻ താക്കോലിൻ

 പഴുതു നീ തേടൂ....

നിരാശയ്ക്കു പകരം,

 പ്രതീക്ഷതൻ വെട്ടത്തിൽ ,

പുതുപുതു വഴികൾതൻ...

 കവാടം തുറക്കൂ....

താഴിട്ട നിൻഹൃദയ,

കവാടത്തിൻ താഴുകൾ...

തല്ലിതകർത്തു നീ...

 മുന്നോട്ടുനീങ്ങൂ.....

അഹദവൻ കൽപ്പന,

ഹൃദയത്തിൽ ചേർത്തു നീ...

ആ കർമ പാതയിൽ..

 മുന്നോട്ട് പോകൂ...

ഇഹപര ലോകത്തിൻ..

ശാന്തിയും സൗഖ്യവും..

നിറയും പാതയിൽ..

 മുന്നോട്ടു പോകൂ....

നിലക്കാത്തതിരമാല..

പോലെ നിൻ നെഞ്ചിൽ...

പ്രതീക്ഷതൻ വെട്ടം വന്നണയട്ടെ...

 പടച്ചവനേകിയ പരീക്ഷണ

 യാത്രയിൽ...

വിജയം വരിച്ചു നീ...

മുന്നോട്ട് നീങ്ങൂ ....

എങ്ങോ മറഞ്ഞ നിൻ,

 പുഞ്ചിരി വീണ്ടും..

നിൻ ചെഞ്ചുണ്ടിൽ,കണ്ടോന്നു,

 നിർവൃതി പൂകാൻ...

 കൊതിക്കുകയാണു ഞാൻ...

അകതാരിലെന്നും...

താഴിട്ട നിൻ ഹൃദയ,

 കവാടം തുറക്കാൻ.....

 കൊതിക്കുകയാണു ഞാൻ...

അറിയാതെ എന്നും...

 താഴിട്ട നിൻഹൃദയ..

കവാടം തുറക്കാൻ......

താഴിട്ട നിൻഹൃദയ......

കവാടം തുറക്കാൻ......

താഴിട്ട നിൻഹൃദയ..

കവാടം തുറക്കാൻ...(slowdown)

മിഴി തൻ പുലരി

തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിലൂടെ വന്ന സൂര്യരശ്മികൾ എൻറെ മിഴിയിൽ പതിച്ചപ്പോഴാണ് ഞാൻ നിദ്രയിൽ നിന്നുണരുന്നത് .പതിയെ മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി അന്തരീക്ഷം തികച്ചും ശാന്തമായിരുന്നു.പൂക്കളെ അഭിവാദ്യം ചെയ്യുന്നതുപോലെ കാറ്റത്താടി.മുറ്റത്തുണ്ടായിരുന്ന നെല്ലിക്കാ മരം എന്നെ കണ്ടപ്പോൾ തമ്പിച്ച പോലെ സ്തംഭിച്ച പോലെ നിശ്ചലനായി നിന്നു. അവിടെ അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നടന്ന ശുദ്ധവായു പതിയെ ഞാൻ ഉള്ളിലേക്ക് വലിച്ചു.പ്രകൃതി ഭംഗി കണ്ടു മതിമറന്നതിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്ന എൻറെ ചെവിക്കല്ല് വിധത്തിൽ ഹോസ്റ്റൽ വാർഡൻ പ്രാതലിനുള്ള ബെല്ലടിച്ചു.പതിയെ ഞാൻ ഹോസ്റ്റൽ നടുമുറ്റത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന മേശക്കരികിലേക്ക് നീങ്ങി.മേശയ്ക്ക് മുകളിൽ കിടന്ന ദിനപ്പത്രം തൻറെ താളുകൾ സ്വയം തുറക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.ഞാൻ അതിൻറെ താളുകൾ തുറന്നു അതിലെ പ്രധാന വാർത്തകൾ ആവാഹിച്ചെടുത്തു.പതിവുപോലെ എന്റെ ദിനചര്യകളിലേക്ക് കാലെടുത്തു വച്ചു.ഇന്നത്തെ ദിവസം അതിമനോഹരമാകട്ടെ എന്ന ആശംസിച്ചുകൊണ്ട്......